نوار ابزار Sketch Base Features کتیا

خصوصیات بارز فرمانهای نوار ابزار Sketch Base Features کتیا این است که برای استفاده از انها باید ترسیم دو بعدی در اختیار باشد اما تمام فرمانهای این نوار ابزار از همان ابتدا در دسترس نیست.زمانی که برای اولین بار وارد یک سند جدید در  محیط کاری طراحی قطعه می شوید تنها فررمانهایی که میتوان از انها به عناون نمایه پایه استفاده کرد فعال می باشند.

انواع نمایه های نوار ابزار Sketch Base Features :

فرمانهای پایه (base features): اولین نمایه ایست که در محیط کاری طراحی قطعه ایجاد میشود.به طور معمول به عنوان مبنای کار در مظر گرفته میشود و سایر نمایه ها روی آن ایجاد می گردند.

فرمانهای افزودنی (boss features): این فرمانها به مدل حجمی طراحی شده (نمای پایه) یک حجم هندسی سه بعدی اضافه میکنند.

فرمانهای برداشتی (cut features): این فرمانها از مدل حجمی طراحی شده یک حجم هندسی سه بعدی کم میکنند.

فرمانهای موجود در نوار ابزار Sketch Base Features عبارتند از:

• فرمان Pad نوار ابزار Sketch Base Features:

این فرمان هندسه دوبعدی طراحی شده در محیط Sketch را به مدل حجمی سه بعدی تبدیل میکند.حجم دادن در راستای عمود به صفحه ای انجام می شود که هندسه دو بعدی در داخل آن صفحه ترسیم شده است.

First Limit و Second Limit: این دو قسمت دقیقا مشابه همدیگر بوده فقط در دو جهت مخالف هم نسبت به هندسه دو بعدی حجم را بوجود می اورند.

در قسمت Type پنج روش ایجاد حجم وجود دارد:

Dimension: ایجاد حجم سه بعدی با تعریف طول حجم که این مقدار در قسمت Length درج میشود

Up to next: ایجاد حجم سه بعدی تا رسیدن به اولین وجه صاف از یک مدل حجمی دیگر.

Up to last: ایجاد حجم سه بعدی تا رسیدن به آخرین وجه صاف از یک مدل حجمی دیگر.

Up to plane: ایجاد حجم سه بعدی تا رسیدن به یک plane .

Up to surface: ایجاد حجم سه بعدی تا رسیدن به یک سطح(صاف یا منحنی وار).

در چهار روش بالا باید وجه صاف،پلین یا سطح به قسمت Limit معرفی گردد.

Selection: انتخاب هندسه دوبعدی برای ایجاد حجم سه بعدی

Thick: ایجاد هندسه سه بعدی به صورت ضخامت دار.با فعال شدن این گزینه باید مقدار ضخامت مدل را در قسمت Thickness1(مقدار ضخامت به سمت داخل مدل) و Thickness2 (مقدار ضخامت به سمت خارج مدل) نسبت به هندسه دوبعدی را مشخص نمود.اگر گزینه Neutral fiber را فعال کنیم عددی که برای Thickness1 مشخص می نماییم همین عدد هم برای Thickness2 در نظر گرفته می شود.

Reverse Side: ایجاد حجم سه بعدی در قسمت بیرون هندسه دو بعدی

Mirror Extent: حجم سه بعدی نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی طوری ایجاد می گردد که از دو طرف دارای طول یکسان می باشد.

Reverse Direction: جهت ایجاد حجم سه بعدی نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی برعکس می شود.

Normal to profile: اگر این گزینه را فعال نماییم جهت ایجاد حجم سه بعدی در راستای عمود به پروفیل هندسه دو بعدی ایجاد نخواهد شد بلکه میتوان با انتخاب یک خط با یک لبه از مدل حجمی دیگر در قسمت Reference مسیر ایجاد حجم را تغییر داد.

• فرمان Drafted Filleted Pad نوار ابزار Sketch Base Features:

این فرمان دقیقا همانند فرمان Pad عمل می نماید فقط با این تفاوت که وقتی پروفیل اسکچ دو بعدی حجم می یابد سطح مقطع دو طرف مدل حجمی با هم برابر نیست به عبارتی مدل حجمی دارای سطوح جانبی زاویه دار می باشد.

First Limit (Length): تعیین مقدار طول حجم سه بعدی

Second Limit (Limit): انخاب یک پلین به عنوان حدی برای سنجش زاویه که معمولا پلین یا وجهی از مدل انتخاب میشود که پروفیل هندسه دو بعدی در داخلش ترسیم شده است.

Angle: تعیین مقدار زاویه سطوح جانبی حجمی که در حال ایجاد است.این مقدار میتواند مثبت یا منفی باشد

Neutral element: پارامتری است برای تعیین وضعیت مقطع دو طرف حجم سه بعدی در حال ایجاد.اگر گزینه First limit را انتخاب نماییم اندازه مقطع انتهایی حجم سه بعدی با اندازه پروفیل هندسه دو بعدی برابر خواهد بود و اگر گزینه Second limit را انتخاب نماییم اندازه مقطع ابتدایی حجم سه بعدی با اندازه پروفیل هندسه دو بعدی برابر خواهد بود.

این شرایط در حالیست که مقدار Angle مثبت بوده و Second Limit پلینی انتخاب شده باشد که اسکچ پروفیل هندسه دو بعدی در داخل همان پلین ترسیم شده باشد.

Lateral radius: ایجاد فیلت در لبه های جانبی حجم سه بعدی (مثلا هرم)

First limit radius و Second limit radius: ایجاد فیلت در لبه های دو مقطع ابتدا و انتهای مدل سه بعدی

• فرمان Multi-Pad نوار ابزار Sketch Base Features:

از این فرمان برای ایجاد مدلهای حجمی استفاده می شود که پروفیل دو بعدی از چند هندسه بسته داخل هم تشکیل شده است. هر کدام از هندسه های موجود در تصویر را که کلا در داخل یک اسکچ ترسیم شده اند را میتوان به اندازه های متفاوت حجم داد.نظیر شکل زیر

First Limit و Second Limit دقیقا همانند فرمان Pad میباشند.

Normal to sketch: با فعال نبودن این گزینه میتوان جهت ایجاد حجم را با انتخاب یک خط یا لبه مدل حجمی دیگر مشخص نمود. اگر این گزینه فعال باشد مدل به صورت عمود بر سطح مقطع اسکچ انتخابی ایجاد میگردد.

Domains: در این قسمت لیستی از هندسه های موجود در پروفیل اسکچ درج شده اند که میتوان با انتخاب هر کدام از هندسه ها از لیست مقدار طول حجمی که قرار است ایجاد شود را برای همان هندسه انتخاب شده در قسمت First Limit و Second Limit مشخص نمود.

• فرمانهای Pocket ، Drafted Filleted Pocket و Multi- Pocket دقیقا همانند سه فرمان بالا بوده فقط با این تفاوت که این سه فرمان بجای اضافه کردن حجم سه بعدی ، از مدل حجمی طراحی شده حجم کاهش میدهند.

• فرمان Shaft نوار ابزار Sketch Base Features:

برای ایجاد حجم در این فرمان باید یک پروفیل بسته (ابتدا و انتهای هندسه دو بعدی به هم متصل باشند) دو بعدی را حول یک محور کمکی (در همان اسکچی ایجاد گردد که پروفیل دو بعدی ترسیم شده) دوران داد.

First Limit و Second Limit: ایجاد حجم نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی در دو جهت مخالف که این دو جهت را میتوان با روشهای مختلف مشخص نمود

Angle: ایجاد حجم با تعیین مقدار زاویه نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی

Up to next: ایجاد حجم سه بعدی با پروفیل هندسه دو بعدی تا رسیدن به اولین وجه از یک مدل حجمی دیگر.

Up to last: ایجاد حجم سه بعدی با پروفیل هندسه دو بعدی تا رسیدن به آخرین وجه از یک مدل حجمی دیگر.

Up to plane: ایجاد حجم سه بعدی با پروفیل هندسه دو بعدی تا رسیدن به یک پلین.

Up to surface: ایجاد حجم سه بعدی با پروفیل هندسه دو بعدی تا رسیدن به یک سطح (صاف یا منحنی وار).

در چهار روش بالا باید وجه صاف،پلین یا سطح معرفی گردد.

Selection: انتخاب هندسه دوبعدی برای ایجاد حجم سه بعدی

Thick Profile: ایجاد هندسه سه بعدی به صورت ضخامت دار.با فعال شدن این گزینه باید مقدار ضخامت مدل را در قسمت Thickness1(مقدار ضخامت به سمت داخل مدل) و Thickness2 (مقدار ضخامت به سمت خارج مدل) نسبت به هندسه دوبعدی را مشخص نمود.اگر گزینه Neutral fiber را فعال کنیم عددی که برای Thickness1 مشخص می نماییم همین عدد هم برای Thickness2 در نظر گرفته می شود.

Reverse Side: ایجاد حجم سه بعدی در قسمت بیرون هندسه دو بعدی

Reverse Direction: جهت ایجاد حجم سه بعدی نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی برعکس می شود.

Axis: انتخاب محور که پروفیل هندسه دو بعدی حول این محور دوران نموده و حجم سه بعدی ایجاد می گردد.

فرمان Groove: این فرمان دقیقا همانند فرمان Shaft می باشد با این تفاوت که حجمی را از مدل سه بعدی کم خواهد کرد.

• فرمان holeنوار ابزار Sketch Base Features:

ایجاد سوراخ روی سطح مدل.در محیط Part Design روی سطحی از مدل که قرار است سوراخ ایجاد گردد کلیک کرده تا پنجره این فرمان ظاهر گردد

سربرگ Extension:

Diameter: قطر سوراخ. در مقابل این پارامتر دکمه ای وجود دارد که وقتی این دکمه زده شود کادر زیر نمایش داده میشود

به کمک این کادر میتوان برای سوراخ تلرانس ابعادی(حد پایین و حد بالای تلرانس)، سیستم ثبوت سوراخ را مشخص نمود.

Depth: تعیین عمق سوراخ با درج مقدار

Limit: تعیین عمق سوراخ با انتخاب یک وجه یا سطح یا پلین

Offset: تعیین فاصله ابتدای سوراخ از سطح انتخابی مدل

Normal to surface: با فعال نبودن این گزینه میتوان جهت ایجاد حجم را با انتخاب یک خط یا لبه مدل حجمی دیگر مشخص نمود.اگر این گزینه فعال باشد سوراخ به صورت عمود بر سطح انتخابی مدل ایجاد میگردد.

Bottom: تعیین فرم انتهای سوراخ.V-Bottom (انتهای سوراخ مخروطی) که مقدار زاویه مخزوط را در پارامتر Angle وارد می شود، Flat (انتهای سوراخ مسطح)

Positioning to sketch: با انتخاب این دکمه وارد محیط اسکچ شده و میتوان به طور دقیقا موقعیت مرکز سوراخ را مشخص نمود.

سربرگ Type:

در این سربرگ تعیین نوع سوراخ صورت میپذیرد.

Simple: سوراخ ساده

Tapered: سوراخ مخروطی

Counterbored: سوراخ سر استوانه ای (سر سوراخ قسمتی می باشد که وقتی پیچ در داخل سوراخ می افتد، گل پیچ در آن قسمت قرار میگیرد)

Countersunk: سوراخ سر خزینه ای

Counterdrilled: سوراخ سر مته ای

پارامتر Hole Standard برای تعیین اندازه سر سوراخ می باشد که دارای سه وضعیت بوده.وضعیت no standard برای تعریف اندازه سر سوراخ با تعیین مقادیر و دو حالت دیگر استفاده از مدلهای استاندارد.

پارامتر Anchor point دو حالت برای موقعیت سر سوراخ نسبت به سطح مدل را مشخص میکند.در حالت Extreme ابتدای سر سوراخ روی سطح مدل قرار میگیرد و در حالت Middle انتهای سر سوراخ روی سطح مدل قرار میگیرد.

سربرگ Thread Definition:

از این سر برگ برای تعریف رزوه روی سطح سوراخ می توان استفاده نمود که پارامترهایی نظیر قطر سوراخ،قطر رزوه،عمق سوراخ،عمق رزوه،نوع رزوه(دنده درشت یا دنده ریز)،جهت رزوه(راست گرد یا چپ گرد) و گام رزوه را میتوان تعیین نمود.

• فرمان Rib نوار ابزار Sketch Base Features:

با این فرمان میتوان یک برجستگی روی یک وجه از مدل حجمی ایجاد نمود بدین گونه که ابتدا روی وجه مورد نظر از مدل حجمی در محیط اسکچ یک منحنی یا یک خط به عنوان مسیر برجستگی ترسیم مینماییم سپس در یکی از نقاط ابتدا یا انتهای مسیر یک Plane به صورت عمود بر مسیر ایجاد میکنیم و در داخل محیط اسکچ از همین Plane پروفیل هندسه دو بعدی مقطع برجستگی را ترسیم مینماییم و در نهایت با استفاده از این فرمان برجستی سه بعدی ایجاد میگردد.

Profile: انتخاب پروفیل مقطع برجستگی (در محیط Sketch ترسیم شده)

Center curve: انتخاب مسیر برجستگی (میتواند مسیر مستقیم یا منحنی وار باشد)

Keep angle: پروفیل مقطع در طول مسیر زاویه خود را نسبت به مسیر برجستگی حفظ خواهد کرد

Pulling direction: در صورت انتخاب یک صفحه ترسیم یا وجه مسطح در قسمت Selection پروفیل مقطع در امتداد عمود بر آن و در صورت انتخاب یک خط، پروفیل در امتداد آن خط مسیر برجستگی را طی خواهد کرد.

Reference surface: در این روش باید یم سطح یا یک وجه را که مسیر برجستگی روی آن قرار دارد انتخاب کنید تا زاویه بین HDirection پروفیل مقطع و سطح انتخاب شده در طول مسیر ثابت بماند.

Thick Profile: ایجاد هندسه سه بعدی به صورت ضخامت دار.با فعال شدن این گزینه باید مقدار ضخامت مدل را در قسمت Thickness1(مقدار ضخامت به سمت داخل مدل) و Thickness2 (مقدار ضخامت به سمت خارج مدل) نسبت به هندسه دوبعدی را مشخص نمود.اگر گزینه Neutral fiber را فعال کنیم عددی که برای Thickness1 مشخص می نماییم همین عدد هم برای Thickness2 در نظر گرفته می شود.

Merge rib’s ends: با فعال بودن این گزینه برجستگی در دو انتهای مسیر به طور کامل ایجاد میگردد.

فرمان Slot: این فرمان دقیقا همانند فرمان Rib بوده با این تفاوت که به جای برجستگی،شیار بر روی مدل ایجاد میکند.

• فرمان Solid Combine نوار ابزار Sketch Base Features:

ایجاد مدل حجمی از محل برخورد دو یا چندین پروفیل اسکچ باز یا بسته که در راستای عمود بر مقطع پروفیلها امتداد داده شده اند.

بر طبق شکل بالا اگر پروفیل Sketch.1 را به طور فرضی عمود بر مقطع خودش امتداد داده و پروفیل Sketch.2 را هم به طور فرضی عمود بر مقطع خودش امتداد داده در محدوده مکعب مستطیل نارنجی رنگ که از محل برخورد دو فضای فرضی ایجاد گردیده مدل در داخل این محدوده نارنجی رنگ ایجاد میگردد.

Profile: انتخاب پروفیل اسکچ.در مقابل این گزینه دکمه با علامت محیط Sketcher قرار دارد که میتوان با کلیک کردن روی این دکمه وارد محیط اسکچ شده و پروفیل دو بعدی را ترسیم نمود.

Normal to surface: با فعال بودن این گزینه میتوان جهت ایجاد حجم را با انتخاب یک خط یا لبه مدل حجمی دیگر مشخص نمود.اگر این گزینه فعال باشد سوراخ به صورت عمود بر سطح مقطع پروفیل اسکچ ایجاد میگردد.

• فرمان Stiffener نوار ابزار Sketch Base Features:

ایجاد تکیه گاه روی دو دیواره متصل به هم که میتواند زاویه بین دو دیواره کمتر یا بیشتر از 90 درجه باشد.برای ایجاد تکیه گاه باید اسکچ دو بعدی باز باشد.

Reverse Direction: جهت ایجاد حجم سه بعدی نسبت به پروفیل هندسه دو بعدی برعکس می شود.(جابجایی Thickness1و Thickness2 با همدیگر)

From Side: ایجاد تکیه گاه در دو طرف اسکچ باز

مقدار ضخامت مدل را میتوان در قسمت Thickness1و Thickness2 نسبت به هندسه دوبعدی را مشخص نمود.اگر گزینه Neutral fiber را فعال کنیم عددی که برای Thickness1 مشخص می نماییم همین عدد هم برای Thickness2 در نظر گرفته می شود.

From Top: ایجاد دیواره روی سطح مدل

• فرمان Multi-Sections Solid نوار ابزار Sketch Base Features:

ایجاد مدل حجمی با سطح مقطع های متفاوت

در کادر بالا باید مقطع های مدل حجمی که میخواد بوجود آید را انتخاب نمود.با استفاده از سه دکمه Replace، Removeو Add میتوان یکی از اسکچ های انتخابی که عنوانش در کادر قرار گرفته را با یک اسکچ دیگر جایگزین نمود یا اسکچ را از کادر پاک نمود و یا یک اسکچ جدید به کادر اضافه نمود.

Continuity: تعیین نوع اتصال مدل در محل اسکچ ابتدا یا انتها در صورتی که به یک مدل حجمی دیگر متصل گردد که سه روش میباشد:

Tangent: اتصال به صورت مماسی بین دو مدل حجمی

Point: اتصال به صورت نقطه ای بین دو مدل حجمی

Continuity: اتصال به صورت مماسی بین دو مدل حجمی با حفظ میزان انحنا از مدل حجمی جانبی

Guides: انتخاب منحنی های راهنما که فرم سطوح جانبی مدل را تعیین میکنند.

Spine: انتخاب منحنی به عنوان کنترل مسیر ایجاد مدل حجمی

Coupling: تعیین منحنی های جفت کننده بین دو مقطع برای جفت کردن موقعیت روی دو اسکچ مقطع به منظور جلوگیری از پیچیدگی وجوه جانبی مدل حجمی

به چهار صورت عملیات کوپلینگ میتواند صورت پذیرد:

Ratio: کوپل شدن منحنی ها مطابق با نسبت …..

Tangency: کوپل شدن منحنی ها مطابق با ناپیوستگی نقاط مماسی

Tangency and curvature: کوپل شدن منحنی ها مطابق با ناپیوستگی نقاط انحناوار

Vertices: کوپل شدن منحنی ها مطابق با رئوس

Relimitation: در صورت غیر فعال بودن این دو گزینه مدل از مقطع ابتدا (start) و مقطع انتها (end) عبور خواهد کرد در غیر این صورت مدل از اسکچ پروفیل در مقطع عبور نکرده و در محدوده بین دو مقطع ایجاد میگردد.

فرمان Removed Multi-Sections Solid: این فرمان مشابه Multi-Sections Solid با این تفاوت که ار مدل حجم مشخصی کاهش پیدا میکند.

روش دیگر برای دسترسی به فرمانهای نوار ابزار Sketch Base Features محیط part Design کتیا از مسیر زیر میباشد:

Insert>> Sketch-Base Features